Monday, May 21, 2012

SHIT HAPPENS



"Hon, who's that classmate who shit on his pants when we were in second grade?"



"It was me."

"Oh...!"


That was a conversation between me and my ex-girlfriend years ago. We broke up and she's now married - expecting a baby.


This isn't a story of me and my ex-girlfriend breaking up nor the epic love story of my past relationships. It's too common. Well, these things that I am about to tell you aren't unsual as well for it happens everyday.


I don't plan my life. I used to. Waking up wearing the same clothes from yesterday is no ordinary for me. Filthy, huh? It's practical.I wonder if Johnny Depp does it, too. We're look alike. Kidding aside, I don't mind what'll I look like just because everybody is now on trend.I'm a no anti-Bieber fan. I just believe that I speak and think better than the way I dress.Besides, nobody thinks about me as much as i think about myself.But when a corporate job interview comes, shit happens.


Martin Frohm: What would you say if man walked in here with no shirt, and I hired him? What would you say?


Christopher Gardner: He must have had on some really nice pants. 


--The Pursuit of Happiness (1994)


I love to be challenged! I'll bet if I'd like to. Life is like a game and I am a player. If it's a dance, I am a dancer. If it's a song, then I am singer.But if I lose, well, shit happens.




Jack: All right, the moment of truth. Somebody's life is about to change. Fabrizio? Niente. 
Fabrizio: Niente. 
Jack: Olaf? Nothing. Sven? Oh... two pairs. I'm sorry, Fabrizio. 
Fabrizio: Que sorry, mavafanculo! You bet all our money! 
Jack: I'm sorry, you're not gonna see your mom again for a long time, 'cause we're going to America, full house boys! Wohoo! 


--Titanic (1997)


I lie about some things. Who else does not? Please don't misinterpret this one. Nobody tells the truth all the time especially men with girls. Admit it guys. Okay, I admit. Alcohol consumption, business meetings, missed calls, I had to lie about it. I needed to but it doesn't mean that I didn't love that person whom I am being lied to.I believe that one cannot escape the responsibility of tomorrow by evading it today.If I will be caught, this comes my better brain and my risky attitude because shit happens.




Connie Summer: I think this was a mistake. 
Paul: There is no such thing as a mistake. There are things you do, and things you don't do.


--Unfaithful (2002)


I often get irritated with others though I'm patient. If I don't want to talk, I won't. If I want, be ready to listen. That's how demanding I am.I am not a pleaser.I didn't try to be one. I usually praise others' works but I don't mind pissing other people off. But this is not all the time.There's a time to speak what's on my mind and a time to stretch my ears to listen. But if I feel disrespected, shit really happens man!


Lt. Jordan O'Neil: [after being brutally beaten during a capture exercise] Master Chief... 
Master Chief John Urgayle: Lieutenant, seek life elsewhere. 
Lt. Jordan O'Neil (Demi Moore):Suck my d*ck! 
[captive members of her team start shouting and chanting Hoo Rar after being silent to the Master Chief] 


---G.I. Jane (1997)


Bad surprises come along the way and I hate all kinds of surprises but I am no exception. If I don't know what to do, I seek help - it's not a crime. If I keep on complaining and when shit happens, I gotta improve my perception. 


Bumper Sticker Guy: [running after Forrest] Hey man! Hey listen, I was wondering if you might help me. 'Cause I'm in the bumper sticker business and I've been trying to think of a good slogan, and since you've been such a big inspiration to the people around here I thought you might be able to help me jump into - WOAH! Man, you just ran through a big pile of dog shit! 
Forrest Gump: It happens. 
Bumper Sticker guy: What, shit? 
Forrest Gump: Sometimes. 


Forrest Gump (1994)


I see black whenever I shut my eyes. I get red when I look for the light.And when shit happens, I open my eyes.How about you? Do you get blind?



Thursday, May 17, 2012

Ang Hirap Maging Mabait

Putang ina mo, gago.
Wala kong ginagawa sa'yo.
Sinusulit mo ang pasensya
Ang gusto mo umbagan ka!

Wala na akong bait sa'yo.
Feeling mo magaling ka?
Nagmamaganda kumbaga
Balik ka sa banga, Ulikba ka!

Parang kang kuto
Gusto kitang tiriisin
Para kang pinto
Sarap mong balibagin!

Nananahimik ako rito
Panibagong tao sana ako
Daig mo pa ang demonyo
Kasamaan ko inilabas mo.

Hihirit ka pa? Subukan mo.
Magtawag ka pa, sige go!
Lakad mo mamaya?Paatras.
Betlog mo? Iyo nang ilanggas!

Ayaw ko ng ganitong laban
ala Mon Tulfo ang bugbugan
Pero maangas ka, sige tira!
Umilag ka sa kin, yawa ka.

Tanggapin mo ang mga salita
Patatamain ko parang pana
Di ikaw si Ben Tambling
Pero kaya kitang patambling-in!

Tumitirada, umeeksena
Gusto kong itakin ka
Iuntog ka sa pader
Sipain ka hanggang Baler!

Akala mo nagbibiro ako?
Puta ka, hindi ako kalbo
Tumingin ka sa likod mo
Sumunod nga, Bobo!

Titigil na ako kakasalita
Idadaan ko naman sa gawa
Kanina ka pa nakatingin
Lagot ka ngayon sa akin.

Wednesday, May 16, 2012

As Little As Big Questions; As Great As Dumb Answers


Who are you?

Please do not ask me who.

Are you true?

As good as you.

How have you been here?

Since then, before you were.

Have I met you before?

You knew. Screw you!

Are you mad at me?

How can I be?

They said I'm bad.

Who else is not?

I have a lot of questions.

Tell me them not.

Are you willing to listen?

Here's my ear, I can bear!

You are so kind.

Nah,I'm not just blind.

Sigh! What should I do?

Try me and you can go.

How can that be?

Just whisper it to me.

It's hard for me to trust.

I didn't push you in a rush.

I am getting tired.

Why? you aren't fired.

I know but it's not that!

Then why are thou getting mad?

Oh, I am sorry I am not.

It's alright, I knew you are bright.

I am getting curious.

You knew I am serious!

But why...

Who am I?

My heart beats faster.

You're just knowing me deeper.

I can't help but smile.

I can make it for a while.

Really? Then make me!

Seek for me.You'll see.

How can I see you?

You do not need to.

It is getting hard.

Why? haven't you start?

Alright, I will.

Be ready with your skill.

Please lead me.

I knew where you should be.

Don't you feel ashamed?

I take away all the blame.

Why me?

Because I see.

You haven't answered yet!

You knew the answer, I bet!

Ok, so are we done?

Remain. It shall be done.

I accept with no regret.

Good. We'll change the mood.

I shall bid my "Good-bye."

I will always say, "Hi."

It's fine with me, set me free.

It's all set.You will get.

Thanks for your time.

This is better than mime.




Friday, May 11, 2012

SE 58 - Day 3


Natagpuan ko ang sarili kong nakapikit sa tahimik na silid ng seminar hall - hubad. Walang alinlangan, ipinakita ko ang aking sarili - lantay sa kaibuturan ng pagiging isang tao.

Puso sa Espiritu, isip sa gunita, kamalayan sa katotohanan. Walang ibang kaluluwa sa aking tabi at nagmumuni-muni sa aking pag-iisa. Ako'y hubad - isang makasalanan. Taimtim at pikit na pikit kong nadarama ang katahimikan at kadalisayan ng paligid.Kinausap ko ang Diyos at umusal ng mahabang panalanging alam kong Siya at ako lamang ang nakakaintindi.


"Panginoon...


Humihingi ako ng pang-unawa na hindi kayang ibigay ng isang mortal na lalang sa lupa. Humihingi ako ng patnubay na hindi maaring ipagkaloob ng isang nagpapanggap."

Nagsusumigaw ang mga dasal ng pasasalamat na nagmumula sa nahihimlay kong damdamin.Pinigilan ko ang luhang maaring pumatak, hinigpitan ko ang limitasyon ng aking bait, inilagak ko ang mortal kong karunungan sa kanan ng Diyos Amang makapangyarihan at alam kong sa aking gunita ako'y isang bagong taong malaya sa temtasyon ng mga demonyo sapagkat ako ay mahina ngunit may malakas na Panginoon.

At ako'y muling magkakasala...
Ako'y muling lalapit at ako'y patatawarin.

Ako'y magsusuot ng maskara ngunit hindi maikubli ang aking sarili sa paningin Niya.

Uusal ako ng dasal at maniniwalang ang Panginoon ay mapagpatawad sa mga makasalanan. Hindi ako magtataka, hindi ako muling magtatanong.

Lilisan ako sa lugar na iyon ng walang pagkukunwari. Tatanggalin ko ang bahid, lilinisin ko ang dumi, ipagpapatuloy ko ang pagiging tao.Subalit baon ko ang alaala - ang apoy at bugso ng damdaming ako ay isang Kristyano.


"Hindi sa nakamtan ko na ang mga bagay na ito: 
hindi rin sa ako'y ganap na, ngunit sinisikap kong maisakatuparan ang layunin ni Kristo Hesus nang tawagin Niya ako." Filipos 3,12








***Alay ko sa mga dumalo ng SE 58 

Thursday, May 3, 2012

SE 58 - Day 2

Day 2


"ANTAGAL ng BREAKFAST!"


Ang mga linyang yan ang nasa isip ko habang nagyoyosi. Kampante ako sa sariwang hangin habang tinitingnan ko ang paligid na iyon sa isang lugar sa DASMARIÑAS, Cavite.


"Beks! w8 'ko jan sa baba. Gcng na rin ako."


Text message 'yun ng workmate kong bakla. At dahil "workmate ako ng workmate", itago na lang natin siya sa pangalang "Beks." Wala pa ring text si GF kaya pakiramdam ko, a-attitude ako ngayong buong araw.


Naubos ang yosi ko. At andaming idle moments ng sinusulat ko ngayon.


Fast forward.


Pagpasok namin sa seminar hall, me numero ang bawat silya at daig pa ang elementary sa seating arrangement. HINDI KAMI TABI NI BEKS at hindi ako ready sa mga bagong kakilala! Dahil sanay ako sa "cheating arrangement," pinagpalit ko ang upuan ko at itinabi kay Beks.


"Beks! Anu ka ba? Um-aattitude ka na naman. Ibalik mo 'yang upuan mo at baka mapagalitan tayo!"


"Wala akong pakialam!"


Nilapitan ako ng isang organizer at pinabalik sa upuan. Walang bearing ang pagiging ma-attitude ko ng araw na 'yun sa kanya dahil nakunsensya rin akong hindi siya pagbigyan. Mukhang chicks pa naman.


Nagkaroon ako ng kagrupo na hindi ko rin pinapansin. Ang tawag sa grupo namen eh "JOSEPH" na hango sa mga tribo ng ISRAEL. Tulad ng mga tao sa pagpapakilala, iba-iba rin ang karakter ng mga tao sa grupo ko. Holy cow! Ka-grupo ko ang taong pagpapakilala pa lang, nagsabi na ng buong buhay nya at 'yung isang talentado na magaling kumanta.


Nag-sharing sila.  Sa sharing pa lang pinakilala ko na ang sarili kong ayaw ko silang makilala. Hindi ko talaga alam kung ano ang nangyari sa'ken pero alam ko sa sarili kong wala akong suot na maskara. Ayokong magpakabait kunwari ng tatlong araw para lang sa retreat tapos balik sa dati pagkatapos. 


LUNCH TIME.


Masarap ang soup at ulam. Sa haba ng pagkakaupo ko sa monoblock chair, ang pagkain ang isa sa mga bagay na talagang pinakahihintay kong i-announce. Kumukuha na ako ng kanin nang...


"Dasal muna tayo?" Sabi ng kagrupo kong sumulat kay Ate Charo ng MMK.


Hindi ako sumabay sa dasal pero huminto ako ng pagkuha. Sa isip-isip ko, "plastik ne'to."
Napatunayan kong 'di naman talaga nila gawaing magdasal dahil nung dinner at kinaumagahan, wala ng nagdasal bago kumain. At natuwa naman ako dahil hindi ko na sila kailangang hintayin.


Nakakaantok ang hapon. Air-conditoned pa ang room kaya naman talagang pwede kang managinip habang gising. Isama mo pa ang mga "sharer" at mahahabang "talks" na ang galing magpatullog. Maganda pa naman sana ang message. Nagmistulang sketch pad ko ang notebook na binigay samen nang matapos ang mahabang oras. Master piece ko ang Angry Bird na dinrawing ko sa envelope. Hindi na sapat ang isang direksyon ng pag-upo sa silya dahil kakalyuhin na ang tumbong ko. Nakatulog ata ako sa upuan ng 5mins nang biglang kakain na ulit.


"Aba! Ayos ah. Patabaing oso."


Pagkatapos kumain, umakyat ako sa kwarto upang pasingawin ang paa kong maasim. Nagtsinelas ako! Now I know -- pasingawin muna ang paa kung pwede. Maasim pa rin kaya't naghugas ako ng paa. Sa isip-isip ko, mapapasma ako lalo ne'to.


Ang akala ko, tapos na ang mga pakikinig ngunit mali ako! Inabot ulit kame ng hanggang alas 
diyes. At dahil 2-3 oras lang ang tulog ko, wala na akong energy at hindi na ako naeexcite kumain. Ang gusto ko na lang gawin ay mahiga at matulog.


Sa Wakas! Pwede ng matulog.


Pagkalabas ng seminar hall, bumungad samen ang mga kandila sa labas at ang mga chicks na me dalang puting rosas. Nag-agawan pa sila ng bigay sa'ken. Totoo!
Astig ng kantahan dahil violin ang instrumento ng banda habang tugtog ang "HARANA" ng Parokya ni Edgar. Nabuhayan ako ng dugo dahil may musika, pagkain at oras na para tumalon-talon.


Nakisabay ako sa tugtugan. Sumalo ako sa kantahan. Tumikim ako sa kainan. Pero wala pa rin akong kaibigan. Autistic mode pa rin. Yumosi lang ako tapos, umakyat na rin.


Wala akong baong damit pantulog kaya naghubad lang ako ng pants, itinira ang boxers at t-shirt sabay bulagta sa kama.  Nagtalukbong ng kumot, umusal ng dasal na nakasanayan ko na at ipinikit ko ang aking mga mata. Paggising ko bukas, umaga na.


Itutuloy...









Tuesday, May 1, 2012

SE 58


Day 1


Matagal na akong niyayaya ng "babe" ko sa retreat ng religious group kung saan kunwari raw aktibo siya. February niya pa ako niyaya pero dahil busy sa trabaho,  hindi ako maka-attend. Nagkaroon kame ng "LQ" noong pangalawang yaya niya kaya umabot ang 
paghihintay ng retreat ng tatlong buwan. Hanggang sa ayun, pwedeng-pwede na ako magretreat! naisip ko agad...


"Andameng CHICKS nito!" Biro lang.


Sa kotse pa lang excited na ako. Medyo badtrip lang dahil nagselos ang GF ko kay Cristine Reyes. NAKIPAGBREAK SIYA SA'KEN.Pero sabi ko sa sarili ko, wala dapat distraction! FOCUS kay LORD! Ayun oh. Napakaganda ng mood ko at naha-hyper ako kahit gutom.


Dasmarinas, Cavite.


Pumasok kame sa conference room. Me bandang tumutugtog, maingay, parang masaya naman.Pinaupo kame sa sa mga monoblock chairs na nakapaikot. Kumanta ang sponsoring class ng "Welcome to the Family" with matching hand gestures habang nakaharap sa mga 
attendees ng retreat. Pinagtatawanan namin ng workmate ko 'yung nasa tapat namen kasi di yata nakapagpractice.PERO SIYEMPRE, DISCREET LANG. Bulungan lang kame tapos HAHA.


After ng kanta nila, nagpakilala ang emcee at kelangang magpakialala rin ang bawat candidate for retreat. Pero kakaiba ito dahil kelangan mo raw sabihin ang mga sumusunod:


Pangalan:
Trabaho:
Kumpletuhin ang mga salitang: "I want to be remembered as..."


Oh diba? Slumbook.


Maraming bumida sa pagpapakilala. Merong hawig ni Bugoy na "mowdel" daw.(Sabi ng workmate ko Safeguard minomodel nya- kamay lang ang kita) Merong pagpapakilala pa lang, sinabi na agad 'yung buong buhay nya kung bakit siya nagreretreat. Merong naiyak na. 
Merong kumanta at nagpakita ng talento. Merong nag"knock" Knock" at bumenta ang joke. Merong pa-tweetums at tipongartistahin. Maraming beki at me mga tagong shivoli.Merong rich kid, me galing probinsya. Meron ding psychotic at mahilig sa anime at porn. Merong mga manang at malapit talaga sa Diyos.Merong nabansagang "Tiger Lily" dahil sa mala-tigre nyang shawl at gown. Merong Matitigas pero bandang huli, lumambot din. Merong Merong mahiyain daw at ang tanging kasiyahan eh mang-okray ng mga candidate. Ehem.


Ngayon alam nyo na kung bakit kelangan ko ng retreat? Kita pa lang unang araw na. 


Natapos ang retreat na wala akong nakilala kahit isa. Nawala ang lahat ng excitement ko dahil sa kadahilanang Diyos lang ang may alam. WTF! Late na ako pumasok ng assigned room ko dahil nagyosi pa kame ng workmate ko bukod sa worried ako sa maasim kong paa na baka maamoy ng mga kasama ko sa kwarto. Mahirap itago ang kaasiman ng paa ko lalo na at nagsusumigaw ito!


Alas sais ng umaga ang call time. Ala una ako nahiga. Time check: Alas-tres. Dahilan ba ito ng panlalait ko kanina o nasanay lang ako sa oras ng trabaho kong pang-gabi?Early bird si Imot dahil umiiwas ako sa mga kasamahan ko sa kwarto. Hindi ko alam kung dahil sa paa ko o dahil um-aatittude ako.


Wala pang ring ang bell, nauna na akong bumangon sa higaan. Puyat ako sa katitig sa puting kisame at pakikinig sa mga kanta ng RAKENROL music na nasa cp ko.




"NAKNANG!"


Ginulantang ako katotohanang wala nga pala akong shampoo pero mabait ang Diyos kayat nagningning sa mga mata ko ang shampoo ng roomate ko na nakapatong sa ibaba ng shower. EHEHE. Hindi ko kilala ang shampoo nya pero imported. Nahiya na nga akong gamitin ang conditioner kaya antigas ng buhok ko. (Naisip ko kapag imported lagi talagang me kasamang conditoner kasi matigas a buhok 'yung shampoong imported o sinadya para kasama sa bibilhin 'yung conditioner.)


Um-exit ako sa kwaro at nakita kong naghihintay na ang mga roomate kong halatang imbyerna dahil antagal ko sa banyo.


Umaga na, tinext ko si GF,walang reply. Pupuntahan ko sana ang workmate ko pero nagbago isip ko. Yosi muna, tingin sa langit, langhap ng sariwang hangin...


Itutuloy...