Si Jollibee, Si Dee at ang Mahiwagang Palabok (Part 2)

Boring ang hapong iyon para kay Dee. Walang calls dahil madaling araw na sa Amerika. Hinde niya magawang kumain dahil nagdidiyeta siya. At wala pa siyang maisip na karugtong na plot para sa sinusulat niyang nobela. Alas tres... Alas kuwatro... Alas Cinco... "RAWR!!!" Sinugod ni Dee ang kusina at naghanap ng pagkain sa ref para lamang makita ang mga lalagyan ng tubig!Amf.Tumingin siya sa garapon na karaniwang pinaglalagyan ni Ate Luzviminda ng mga palaman,noodles, juice-- walang laman!Inakyat niya ang estante para tumingin ng mga de lata. Sa halip ay nakita niya ang basong lalagyan ng pustiso ni Ate Luzviminda. "Hay..." napaupo siya sa monoblock sa mesa ng kusina. "BUKAS PA PALA ANG SAHOD!" Katahimikan. Nginatngat niya ang kuko sa mga daliri -- *Ngatngat *Ngatngat Hanggang sa maalala niya ang palabok ni Jopay, ang DYOSA ng TALA.Dahan-dahan siyang napangiti at napangisi na poging pogi. "Asan ko nga ba nailagay 'yun?" "AHA!" Dali-dali siyang tumakbo sa kwarto kasama ang ngiting hinde maalis sa naglalaway niyang bibig. PRESTO!!! Sa lamesang katapat ng bintana ay animo nagningning ang bilao ng palabok na tila nagsasabing... "KAININ MO KO, Ahihi." Pinilig niya ang ulo. Sa kagutuman ay naghahallucinate na ata siya. Pumunta siya ng kusina at kinuha ang plato at tinidor. Nadaanan pa niya si Ate Luz na nagkaroon na ng GOLDEN SUNFLOWER dahil natapos niya ng dalawang beses ang ADVENTURE GAMES. Hinde niya alam kung maniniwala siya sa mga nangyari nitong mga nakaraang araw dahil parang sa channel 7 at 2 lang niya napapanuod ang mga magic magic. Pero sa ngayon, ang gusto lang niya gawin ay ang KUMAIN! "Hmmm... AnserraP, serraP!" Sabi ni Dee na napapaslang pa sa sarap ng palabok ni Jopay, Dyosa ng Tala. Naisip niya tuloy kung kasama niya kumain ng ganoon kasarap na palabok ang overweight nyang kapatid na si Anji. Nang biglang... "HUH??! ANUNG GINAGAWA KO RITO?!" Gulat ng wika ni ANJI habang nakauniform at nakaupo sa classroom chair. "Ninuninuninu..Bat? bat.. BAT?rarapa tataEEEee!" sabi ni Dee. Sinampal siya ni Anji tulad ng mga napapanuod sa old style na komedya. "PAK!" "BAT ANDITO KA?!" Gulat ding sabi ni Dee sa kapatid habang namumula ang pisngi. "Ewan! Asa klasrum lang ako kanina eeh!!! May exam kame! LOSER!" "Halah..." Totoo kaya 'yung sinabi ni Jopay? Na isipin ko lang ang gusto kong mangyari at magkakatotoo ito? Hmmm...Pero hinde! uso na ang ZYNGA POKER at FARMVILLE paano magkakaroon ng ganito?! Pero, hinde eh. Alangan namang nagteleport si ANJI eh napakabigat nito?Hmmm.. Anu kaya kung isipin kong... "Hoy, Ateh! Nababanlag ka na naman kakaisip d----" "PLOK!" Nawala si Anji. "HOHEMGI!" Totoo ba 'to? MAGIC??? "Bwahahahahaha!" "Bwahahahahahaha!" "Jejejejejejejejeje!" Tawa ni Dee na makahulugan at mga jejemon lang ang nakakaintindi. "What should I do next?! Nakakatense!" Dahan-dahan tinago ni Dee ang bilao ng palabok habang nanginginig pa ang kanyang mga kamay -- pasmado si Dee. Tinitigan nya lang ang bilao pagkatapos. Umupo siya sa monoblock chair. Nginatngat ang kuko. Nabanlag. Nagkamot ng itlog-- Ay, sori wala nga pala sya nun. Totally clueless ang lola nyo kung ano'ng gagawin sa palabok tulad ng paggawa ng kadugtong ng part 1 ng storya. Kaya naisipan muna niyang lumabas ng bahay. Nakita niya si Mang Menard na nagsosolitaryo pa rin sa may terasa na kuntento na sa buhay-batugan niya. Napailing at naawa siya sa ama.  Matagal-tagal na rin hindi nakakauwi sa bahay dahil abala siya sa pagtatrabaho sa isang KTV bar sa bandang Timog, biro lang. Nakita niya ang kahirapan sa lugar nila kaya nagsusumikap siya at nagtrabaho sa malayo, mga bandang Ortigas, ganyan. Kung hindi lamang naatang sa kanya ang pagtataguyod sa pamilya, ang talagang gusto niya ay ang magtravel sa kung saan-saan. "Oh, wait narrator.Ayun! Ayun nga ang gusto kong gawin." Pinutol ni Dee ang pagna-narrate ko at dali-dali siyang bumalik sa kwarto. Hayok siyang binuklat ang aluminum foil at dinakot ang palabok na kaunti pa lamang ang bawas.Pumikit siya at nilasap ang kasarapan ng palabok ni Jopay.Todo emote siya! "Hmmmmmm..." Mabilis pa kay Lydia de Vega na umugong ang makina ng bagung-bagong Toyota Fortuner sa labas ng terrace nila Dee! Kulay itim ito at napakakintab. Maangas ang pagkakaparada nito sa harap ng bahay nila tulad din ng angas ni Bradley nang talunin nya si Pacquiao kamakailan. Antaray ng wheels ng Fortuner at para maipakita kong tunay ang itsura, pinicturan ko ito: Tinakbo ni Dee ang Fortuner, napahinto si Aling Luzviminda ng paglalaro ng Plantz vs Zombies, napatigil sa pagtotong-it ang mga kapit-bahay, naputol ang pagbibinggo ng mga kababaihan at narinig lamang ang umaapaw na kagalakan sa puso ng nagtatakang si Dee pero patuloy pa rin sa pagsosolitaryo si Mang Menard. (Itutuloy)

Si Jollibee, Si Dee at ang Mahiwagang Palabok (Part1)

"Kumakain ka naman?! Pang-ilang palabok mo na yan?!" Patungayaw na sabi ni Aling Luzviminda sa anak niyang si Dee. "Pangatlo po." Tipid na sagot ni Dee habang pinapahid ang sauce ng palabok sa labi nito. (sagwa) "Kaya ka tumataba eh! Andameng carbohydrates nyan!" Sabay pasok sa loob ng bahay ni Aling Luzviminda at ipinagpatuloy ang paglalaro ng Plants vs Zombies para ayusin ang kanyang Zen Garden. Hinde na pinansin ni Dee ang ina.Mas gusto niyang pagtuunan ng pansin ang palabok. Ang palabok na may hipon, sitsaron, 1/4 na itlog na binudburan pa ang dahon ng sibuyas! Bukod sa malasa ay napakamura pa, P12 lang! ( Pwede ng Ad:) Hay, napakasarap! Araw-araw ay bumili si Dee ng palabok sa tindahan ni Aling Roberta, kilalang taga-gawa ng palabok tuwing birthday nya.Paborito niya ang palabok. Bukod pa sa katotohanang mura, at masarap ang palabok ng matanda,inaantabayanan rin niya ang kanyang crushy na si Jollibee na nakatira sa kabilang kanto sa tapat nina Mcdo. Sa totoo lang, iyon ang malaking dahilan kung bakit doon siya tumatambay sa tindahan nina Aling Roberta. "Pabili nga po ng shuttlecock."  Humalimuyak ang simoy ng hanging amihan, nagvideoke ang mga kalalakihan, nagmura ang presyo ng baboy, manok at baka, bumilis ang tibok ng puso niya... Si JOLLIBEE!!! Si Jollibee na makinis, maputi, mahaba ang buhok na makintab na parang ginugo, mabango na parang hinde pinagpapawisan, matangkad, sexy... mamasel ang binti.:) "Ahihi." Kinilig si Dee sa isiping 'yon. "Ilang shuttlecock, ne?" Sagot naman ni Aling Gina na siyang may-ari ng mini-sports house na iyon. Si Aling Gina ay ang maton na nagmamay-ari ng tindahang iyon na hanggang ngayon ay hinde pa rin umaamin na tomboy siya. Palangiti si Aling Gina hinde katulad ng ibang tomboy kaya naman hinde mapaghahalatang tomboy nga ito.Puro katomboyan ang nasabi ko. (haha) "Mga tatlo po." Mahinhing sagot ni Jollibee. "Aba't napapadalas ata ang bili mo ng shuttlecock ah!" Dagdag pa ng matabang tomboy na hinde umaamin. "Aah, naglalaro po kasi kami ng mga kaibigan ko sa Don Antonio Sports Plaza eh." Parang close-up model na sagot ng magandang dalaga kahit pa may damage ang peripheral vision nya gawa ng laro kahapon. "Aba'y magandang ehersisyo yan! Ako nga'y gusto mag gym para pumayat!" Sabay halakhak ng matanda, nakakatakot. Napakunot ang noo ni Dee sa narinig na iyon. Hinde bagay. Rinig na rinig niya ang usapan ng dalawa kahit na may pagkabingi siya dahil sa natatanggap niyang almost 30 calls sa isang araw.Napangiti siya sa isiping sa Don Antonio pala naglalaro ng badminton ang dalaga. Maari niya itong madalaw dahil doon din naglalaro ang katrabaho niyang si Ryan na lagi niyang kasabay magbreak dati. Ngumiti ang dalaga sa sinabi ni Aling Gina na lalo lang nakadagdag sa kaakit-akit na mukha nito at maya-maya ay nagpaalam na rin. Pupunta pa raw siya sa office ng nanay niya dahil siya na ang susunod na mamahala sa kumpanya. YAMAN! Nalungkot si Dee sa pag alis na iyon ni Jollibee dahil malamang, bihira na naman niya masisilayan ang dalaga dahil nagrereview ito para sa Nursing Board Exam. Bukod pa sa katotohanang... Tomboy siya at babae si Jollibee. Amf, judgemental? "Limot, Limot, Pahinge ng limot..." Ang sabi ng matandang pulubeng si Aling Mona na sikat sa bayan nila dahil sa bahay niya ginaganap ang inuman ng mga STROL ASTIG 04-05 tuwing Sabado.Bahay lang ang meron si Aling Mona pero walang gamit kaya pulube ito. Super explain! "Huh? Ano ho?" Sagot ng naabalang si Dee. "Palimosh daw!Bigay mo na ung shukli sha kinshe mo!Sush!" Shabay shagot ng napadaang shi Ferdie.After nun, umalish na sha at kumanta kanta ng paboritong niyang awit, "Kahit Kailan." "Omygosh! Shori ah, hinde ko nagetsh!" Shabay dukot ni Dee sha bulsa at iniabot ang P3 nashukli sha kanya kanina ni Aling Roberta. Nagdadalawang isip pa siya kung ibibigay iyon ngunit naisip niya ang commercial sa TV tungkol sa pulubing nagtransform sa magandang fairy at baka bigyan siya ng sportscar, 'yung red. "Napakabuti mo, bukod pa sa pumayat ka ng 10lbs." Sambit ng matandang pulube. Magsasalita pa sana si Dee nang biglang umusok ang paligid at may narinig siyang "PUFF!" Parang nagyosi lang. Doon lumabas ang isang BABAENG napakaganda, 5'2 in height, 36-24-36, long-haired at maalindog ang mga mata at namumutok ang masel sa braso. "Ako si Jopay, ang Dyosa ng Tala." Paos na tinig ng nagtransform na si Aling Mona. Kaboses niya ang nagsabi ng "TIME SPACE WARP, NGAYON DIN!" "ubo.." "ubo.." "ubo.." "Infairness, ang usok ng entrada nyo ah!"  "Keme! Kailangan kong magtransform dahil ayokong magbigay ng regalo na panget ang hitsura ko!" "HUWAW! Talaga? Bibigyan nyo ho ako ng gift?!" Gulat na sabi ng nasorpresang si Dee. "Ay, Bingi? Gusto paulet, ulet?" "Hinde lang ho ako makpaniwala sa nakita kong pagtatransform at sa nalaman ko." "Bweno, dahil napakabuti ng iyong puso kahit berde ang iyong dugo, pagkakalooban kita ng isang bilaong palabok!" "HUWAW!!!"  *kurap *kurap *kurap "Palabok?" panghihinayang ng nakahumang si Dee. "Aber? Choosy ka pa!Ang palabok na ito ay hinde basta basta! Bukod sa gawa ito ng tulad kong Dyosa, ang mga sangkap na ito ay gawa sa pasta na hinde nabibili sa bangketa, hipon na makikita pa sa kailaliman ng dagat, sitsarong nagmula sa balat ng nagdidietang baboy, dahon ng mabait na sibuyas-ung hinde nagpapaiyak." "Nakuu! Maraming salamat po, Jopay, Dyosa ng Tala." "Keme! Keme! Unlimited yan, Dee. Hinde nauubos tulad ng unlimited texts ng SUN, may limit!hmf. Tandaan mo, kapag kinakain mo iyan ay ilagay mo ang iyong puso at ito ay matutupad." "Pero..." May sasabihin pa sana si Dee ngunit naglaho na ang nagtransform na si Aling Mona na naging si Jopay, Dyosa ng Tala. Noon din ay napansin niya sa kanyang paanan ang isang bilaong palabok na nababalot ng aluminum foil.May taling red na straw at may kalamansi pa sa gilid, parang PANCIT MALABON lang.Binitbit nya ito pauwi sa bahay at lumingon pa sa bahay nina Jollibee upang muli lang maramdaman ang kalungkutan. Nagmadali na siyang kumilos dahil naalala niyang may shift pa siya ng 3am-12pm mamaya. (Itutuloy)

KM3: TINIG (Sa Lilim ng Palda ni Adan o Eba)

Kung ikaw ay marunong magsalita, siguraduhing walang busal pati n'ang iyong dila. Ang kamalayang malaya ay gamitin, isatinig mo ang bulong ng damdamin. 


Ito ang bukambibig ng isang taong may sapal ang bibig ngunit umaatungal, Kristyanong suwail ngunit nagdarasal, empleyadong propesyonal ngunit may salitang balbal , Pilipinong sawi at 'di imoral.Sa pagkakataong ito hindi lamang ako ang nagsasalita. Nasa panulat ko ang karamihan na nagtatago rin sa lilim ni Eba't Adan. Malay mo, kabilang ka.Hayaan mo at pagkakataon na.Halina't buksan mo ang pinto ng iyong kaluluwa.Iyan minsan ang gamit ng ating mga mata.


Ibubulong ko sainyo ngunit ako'y hindi papayagan. Isisigaw ko sandali ngunit ako'y pagbabawalan. Sa bansang Kristiyanismo ang pinaniniwalaan, ang mga tulad ko'y pinagbabawalan. Si Eba ay kay Adan, si Adan ay kay Eba. May nabanggit bang Ebo at Ada? Siyanga! Wala. Hindi ba? Ngunit walang basurang gawa ng Diyos. Dito tayo magtutuos.


Kung ang gobyerno at simbahan ay parang iisa,maaring walang lugar ang isang tulad kong lesbiyana. Marami kami ngunit iba-iba. Mahal ng Diyos ang nilikhang tao, sinasaklaw na ba kami ng demonyo? Ito ay mali, kayo ang tama-kayo na walang pagmamahal sa kapwa! Pandirihan ninyo kami, kayo ang basahan.Hatulan ninyo kami, kayo ba ang Maykapal?

Ang pagtingin sa kapwa, sana'y pantay-pantay.Ako rin ay Pilipino, kapwa mo. Para saan pa ang trayanggulo ng bandila? Para ba alipustahin ang kapwa?


Bakit tanggap ng mga banyaga ang kabaklaan? Diyata't siksik lamang sila ng unawaan. Ang pambansang batas at Bibliya ay salungat. Di mo alam kung saan ka papangkat. Tayo'ng mga Pilipino ay konserbatibo at likas na Kristiyano ngunit hindi tayo mga bobo at walang modo. Bago kami suriin mauna ka.'Wag kang sumunod sa pila.


Sa pagbitaw ko ng isang komplikadong paksa, laksa-laksang komento ang paparating - may huhusgang pilit, may mangingilala, may walang reaksyon,mayroong sasaya. Ngunit walang saysay ang himig natin kung walang musika.Katulad din ng ugali kung walang ganda. Subukan mong magsalita, malay mo ay marinig ka.