Si AJ Perez, Dolzura Cortez, Hanson at Manang Itring

AJ PEREZ is dead - YAHOO!

Adik 'tong Yahoo.

Nagulat ako nung nabasa ko sa yahoo news na patay na pala si AJ

Perez. Last time na nakita ko siya eh kahapon. Binigyan kasi ako

ni MIRAI, tropa ko, ng mini mag na andun ung mga model ng

BENCH. Napatitig pa nga ako kay AJ PEREZ dahil sabi ko sa isip ko:

AJ Perez pala ang pangalan nitong batang 'to na parang soshyal

magshalita? na hinde marunong umarte... (pasintabi po sa mga

tagahanga nya, ito'y ayon lamang sa obserbasyon ko). Bata pa,

no? 18 lang siya...

Anu bang ginagawa ko nung 18 years old ako?

Nag debut celebration? HINDE.

Hinde ko na matandaan bukod sa natuwa ako sa karanasang

unang bumoto.

"On the way home already from Dagupan.Long drive ahead..

Thanks to everybody who watched..."--AJ PEREZ last tweet.

Ako kaya? Anung last word o words ko bago ako mamatay?

Siguro...

Uhm..
Pwede rin naman palang mamatay ng walang sinasabi.hehe.

“Hindi ako naniniwala…Putang…anong karapatan mong sabihin

sa akin yan?! Diyos ka ba?! Ikaw ba na nagbigay ng buhay sa

akin?! Sino ka ba?...Akala mo alam n’yo nang lahat ayoko nito!

Akala mo alam n’yong lahat hah..Ayoko nito…ayoko nito..ayoko

pang mamatay!...anong mangyayari sa mga anak ko…mga putang

ina n’yo…ayoko nito!” – Dolzura Cortez

Marami sa atin ngayon ang hinde nakakakilala kay Dolzura

Cortez dahil unang-una, hinde natin siya naabutan. Mga

kapanahunan siguro siya ng panganay na anak na lolo at lola

natin. Nakilala siya dahil namatay siya sa sikat na sakit - AIDS.

Siya rin ang kauna-unahang filipinang umamin sa publiko na

tinamaan siya ng bayrus nito- ,HIV.

Kung si AJ, medyo marami ang nakaalam na namatay na siya,

dahil sikat o papasikat pa lang siya, si Dolzura naman, namatay

dahil dala niya ang kasikatan ng sakit nya.Hinde ko pa sinama

ang internet na siyang dahilan kung bakit nalaman kong patay na

nga si AJ. Grabe no?

Hinde ko rin kilala si Dolzura. Napanuod ko lang kasi 'yung cd na

may pamagat na "DAHIL MAHAL KITA" starring VILMA SANTOS at

CHRISTOPHER DE LEON. Wala pa kasing pirated DVD na nabili at

nakakabagot sa apartment eh nakita ni MIRAI 'yung lumang CD,

pinagtyagaan ko na. Doon ko nalaman 'yung storya ni Dolzura

kahit na nung bata pa ako, me natatandaan kong napanuod ko na

siya sa BETAMAX.

Hinde ko alam kung ano ang last words nya, pero sabi nung

baklang workmate ko, eto raw un:

"Ansarap mabuhay..."

Tapos namatay na siya.

Ang Hanson na sinasabi ko sa pamagat ay ang aso namin. Si

Hanson ang naalala na kasabay ko lumaki.'Yun nga lang... tao

ako.hihi.

Pinapainom ko pa siya ng gatas naalala ko. Maitim ang mga

balahibo niya sa buong katawan at sa bandang leeg, may mga

puti. So, cute siya bilang aso.Namatay siya pagkatapos

mapanaginipan ni Mama na namatay raw ako. Sabi ni Mama,

sinagip daw ni Hanson ang buhay ko. Hinde ko alam kung

maniniwala ako pero siguro...

kung ako ang nasa kalagayan ni Hanson bago siya mamatay, ang

last words ko siguro eh..

"ARF..ARF..ERrrAaaaPppp, hirrrRRaaaAAaaPppppffF!"

Nilibing siya sa likod bahay namin. At hinde tulad nina AJ Perez

at Dolzura, kami lang sa pamilya o hinde pa nga lahat nakaalam

na patay na pala si Hanson. Kasi, nasa ibang lugar ang iba kong

kapatid nung nangyari 'yun.

Isa sa pa sa mga naalala ko nung bata ako eh si MANANG ITRING.

mga 3'9" lang yata ang height nya at kulay kape ang balat nya.

Laging nakapusod ang buhok nya na tulad ng mga titser at meron

siyang kulay brown na yosi sa bibig. ('Yung nababaligtad na yosi)

Isang beses nakita ko siyang nakalugay, kulang na lang ang walis

tingting at ang tawang,"Hee-hee-hee!" Nakakatakot para sakin

kasi nga bata ako at matanda na siya. At alam ko, nung bata pa

lang ako, mapanlait na ako.

Nagpapataya siya ng jueteng sa amin tuwing umaga. At lagi

akong tinatawag ng tatay ko para humingi ng numero.

(Naniniwala ang mga matatanda na kapag bata, swerte sa

pagbigay ng numero.) Isang beses lang nangyari na tinanong ako

ng tatay ko tungkol sa numero at hinde na naulit. Dahil siguro sa

sagot ko.

"Anung tatayaan natin?" Sabi ng tatay ko habang hawak ang

bolpen at papel ni Manang Itring.

"DYIS!" sabi ko.

"O cge, dyis. Anu pa? Dalawa ang kailangan natin para tumama,

kulang pa ng isa.."

"Uh..."
"Uh..."
"Uh..."

"ISDA!" Sabi kong tuwang tuwa na parang me umilaw na

bumbilya sa ulo ko.

Matagal kong pinagisipan ang isda. Ang naalala ko kung bakit

isda ang nasabi ko eh dahil 'yun ang makikita sa LIKOD ng DYIS

SENTIMO ('Yung gray na parang white na magaan na si Andres

Bonifacio ata 'yung nakadrawing tapos sa likod eh Pandaca

Pygmaea.)

Mabait si Manang Itring. Nakangiti siya lagi kaya hinde naman

talaga siya nakakatakot, mapanlait lang talaga ako. Nagtaka ako

kung bakit hinde na siya nagpapataya ng jueteng, hanggang sa

nalaman kong patay na nga siya. Hinde pa nga pumasok ang kuya

ko sa trabaho at ginawang dahilan ang pagkamatay niya dahil

nagtotong-it kame sa bahay at tinamad na siya.

Di tulad ni Hanson, halos buong barrio namen ay nakaalam na

patay na si Manang Itring. Siguro dahil isa siya sa pinakamatanda

sa lugar namin. Sa dami pa namang ng nalibot nya kapapataya ng

jueteng, sinong hinde makakakilala kay Manang Itring?

Ang galing no? Iba't ibang kamatayan. Ibat'-ibang dahilan. Iba't-

ibang salita,iba't-ibang diwa. Sikat man sila o hinde, lahat sila

ay pumanaw na. Pero naaalala at maalala mo pa rin sila. Siguro

sa kung paano sila nagkaroon ng kaunting alaala sa buhay mo o

kung kahit sa isang saglit, napansin mo sila. Paano pa kaya ang

taong laging mong kasama? Ang lagi mong kayakap? Ka-holding

hands? Paano 'pag namatay sila? Ilang beses mo silang maalala?

Ang tao nga pumupunta sa patay para makiramay kahit hinde

nila kilala. Maaring para sa kape, maaring para sa biskwit o

sopas lang kaya pumunta, eh paano pa kaya kapag ikaw ang

namatayan? MASAKIT, diba?

Hinde ko alam kung paanong pakiramay ang dapat gawin dahil

hinde pa ako namatayan ng taong sobrang malapit sa akin.Pero

sana kung ako ang mamatay, pakiramayan po ng tunay ang mga

taong sobrang malalapit sa akin.